Εντάξει, ωραίο μαγαζί. Δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα κιόλας. Θα μου πεις τί άλλο θέλεις; Απλά το είχα ξαναδεί το έργο. Να τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Είναι στου Ψυρρή. Ο περιβάλλοντας χώρος είναι πολύ υποβαθμισμένος. Δηλαδή είναι σαν εγκαταλελειμμένος και σε καμία περίπτωση δεν περιμένεις ότι στο επόμενο τετράγωνο θα συναντήσεις ένα μαγαζί σαν κι αυτό. Πολυτελείας, θεματικό και τόσο περίτεχνα διακοσμημένο. Ο επιχειρηματίας που το άνοιξε ίσως ευελπιστούσε ότι με την επιτυχία που θα έχει το δικό του ίσως κι άλλοι δοκιμάσουν κάτι παρόμοιο εκεί κοντά. Θα έπρεπε βέβαια, γιατί τότε θα μιλάγαμε για ανάπλαση της περιοχής.
Κοιτώντας, σαν από κλειδαρότρυπα, από μακριά κάτι συγγενή δρομάκια είναι σαν να νομίζεις λιγουλάκι ότι είσαι σε κάποιο νησί. Όταν απομονώνεις όμως, το πλάνο. Η περιοχή δηλαδή δεν είναι όμορφη. Πλησιάζοντας όμως το μαγαζί καταλαβαίνεις ότι θα εισέλθεις σε κάποιον ωραίο χώρο.
Μπαίνεις λοιπόν μέσα όπου το πρώτο τμήμα του μαγαζιού είναι διακοσμημένο σε Jungle ατμόσφαιρα. Με πρασινάδες, νομίζεις ότι όλο και κάποιο λιοντάρι θα λοξοδρομήσει και θα γίνεις μεζεδάκι! Πολύ ωραία δουλειά δεν μπορώ να πω. Στο βάθος αυτού του πρώτου χώρου υπάρχει και μια σκάλα που οδηγεί στον επάνω όροφο τον οποίο και δεν επισκέφθηκα τελικά. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ενθουσιάστηκα όπως είπα και παραπάνω ούτε με τον κάτω, οπότε βαρέθηκα να πάω και στον επάνω.
Προχωράμε λοιπόν στον δεύτερο χώρο όπου βλέπουμε ένα ροζ δωμάτιο, συνέχεια του εξωτερικού χρώματος του μαγαζιού. Πολύ ωραίος χώρος επίσης. Στη συνέχεια διεπίστωσα όμως, ότι δεν υπήρχε η απαιτούμενη καθαριότητα στον χώρο. Νοικοκυρά βλέπεις χρόνια, έπιασα ένα βάζο για να το περιεργαστώ και ήταν σκονισμένο. Το ροζ χρώμα βέβαια βοηθάει αυτή η σκόνη να μην είναι ορατή με γυμνό μάτι. Σε μια καρέκλα κάθονταν κι ένας τεράστιος λούτρινος αρκούδος, μασκότ του μαγαζιού φαντάζομαι, του οποίου όμως η μπλουζίτσα ήταν λερωμένη με σοκολάτες. Δεν ήταν τίποτα σπουδαίο, να μου πεις, αλλά από την άλλη δεν είναι και ωραίο! Στην πρόσοψη του μαγαζιού που κρέμονται κάτι στρογγυλές μεγάλες ροζ μπάλες, από την πάνω μεριά έχουν γίνει γκρι, από την σκόνη που κάθεται με τον καιρό. Ένα μαγαζί με φύκια και μεταξωτές κορδέλες θα έπρεπε να είναι μέχρι και στην τελευταία του λεπτομέρεια πεντακάθαρο.
Οι τουαλέτες καθαρές (ευτυχώς) και συνέχεια του επάνω ροζ δωματίου, με νυφικά, πέρλες και διάφορα άλλα παραμυθένια αντικείμενα.
Για να φτάσουμε να δοκιμάσουμε τα γλυκά και τους καφέδες, να πω ότι ήταν πολύ προσεγμένα και στο σερβίρισμα και στη γεύση αλλά και στη φρεσκάδα. Όλα ήταν ολόφρεσκα, επιτυχημένα και με περίτεχνη διακόσμηση. Φάγαμε λουλουδάκια, που πήγε σύννεφο.
Οι τιμές - για όλο αυτό το περιβάλλον και την πολυτέλεια - θα τολμήσω να πω ότι ήταν κανονικές προς το λίγο "τσιμπημένο", πάντως όχι απλησίαστες.
Να σημειώσω ότι οργανώνουν διάφορες μικρές εκδηλώσεις, γενέθλια και συγκεντρώσεις ατόμων. Σε μία τέτοια συμμετείχα κι εγώ, με είκοσι περίπου άτομα. Το μεγαλύτερο αρνητικό που είχε ο χώρος αυτός, ήταν η μεγάλη καθυστέρηση στο service. Ενώ οι παραγγελίες έγιναν σχεδόν από την αρχή, η καθυστέρηση ανήλθε περίπου στα 60 λεπτά, μέχρι να εξυπηρετηθεί εντελώς όλος ο αριθμός των ατόμων. Και το πρόβλημα είναι ότι σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις η χρονική διάρκεια του event είναι συγκεκριμένη. Το προσωπικό παρ' όλ' αυτά ήταν ευγενικό κι έκανε ό,τι μπορούσε. Είχαν ακουστικά, για ενδοσυνεννόηση φαντάζομαι, αλλά επειδή τα έχω προσέξει άλλη μια φορά σε εντελώς διαφορετικό κατάστημα, έχω παρατηρήσει ότι δεν αντικαθιστούν την ανθρώπινη επικοινωνία και δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την εξυπηρέτηση των πελατών. Μπορεί να κάνω και λάθος όμως.
Η μουσική μέτρια και χωρίς κάποιο ενδιαφέρον. Ολίγον τι σε δυνατή ένταση!
Για μια καθημερινή βόλτα στο κέντρο είναι ό,τι πρέπει, γιατί φαντάζομαι τα Σαββατοκύριακα και με τον καλοκαιρινό τουρισμό του κέντρου θα είναι απλησίαστο.
Θα ξαναπήγαινα για μια ήρεμη βόλτα στο κέντρο, τον χειμώνα όμως πια και ημέρες που υποθέτω ότι δεν θα έχει κόσμο!
Add comment
Comments