Όταν όλα "είναι ατμός" και συννεφιασμένα σαν βουρκωμένος ουρανός, κάποιες φορές, υπάρχουν άνθρωποι που σε "κοιτούν" προσεκτικά.  Κρυμμένοι πίσω από τις γρίλιες, παρακολουθώντας την κάθε σου κίνηση!  Είναι σε ετοιμότητα για να σε πιάσουν την ώρα που θα "πέφτεις"!  Και παραμένουν εκεί ώστε να σε φροντίσουν λίγο μετά την πτώση σου!  Μπορεί μέχρι εκείνη τη στιγμή να ήσασταν μαζί μόνο σε χαρές και πανηγύρια!  Να μην έτυχε να "χρειαστούν"!

Καλημέρα σε όλους!!!  Σηκώθηκα σήμερα πρωί-πρωί με τη διάθεση να φτιάξω παγωτό μαστίχα.  Κανονικά, το "πήγαινα" για καϊμάκι αλλά σκέφτηκα - για να το κάνω με τον εύκολο τρόπο - να βάλω μια κρέμα με γεύση μαστίχα.  Είχα διαβάσει και για τον κανονικό τρόπο, αλλά κυνηγούσα τη σίγουρη επιτυχία!

Όλα ξεκινούν από την μουσική!  Όλες μου οι σκέψεις και όλες οι επιθυμίες έρχονται στο μυαλό μου και καταχτυπάνε αλύπητα την καρδιά μου, μετά από την ακρόαση ενός μουσικού κομματιού.  Είτε κλασικής μουσικής, είτε ελαφράς μουσικής, είτε ποπ, ή ροκ ή ακόμα και μετά από τον ήχο του τριγμού μιας πόρτας!  Τα γράμματα "φεύγουν" μέσα απ' τα δάχτυλά μου, γλιστράνε στο πληκτρολόγιο και γίνονται λόγια, κάτω από τους ήχους της μουσικής!  Χωρίς αυτή δεν σκέφτομαι, χωρίς αυτή δεν γίνονται τα συναισθήματα λέξεις, όνειρα και πράξεις!

Χθες, αργά το απόγευμα είπα να φτιάξω κάτι κούτες με παλιά πράγματα, για να τις βάλω στην αποθήκη, ώστε εδώ σ' αυτό το μικρό, σπιρτόκουτο που έχουμε για σπίτι να μπορούμε να κινηθούμε λίγο πιο άνετα και όχι στρυμωγμένα, όπως κάνουμε τα τελευταία χρόνια.  

Καλά, από την ώρα που έχω γυρίσει από τις διακοπές - ο Θεός να τις κάνει διακοπές -, έχω πάθει των παθών μου τον τάραχο!  Και τί δεν με έχει βρει....

Ένα πρωινό - απ' όλ' αυτά τα καλοκαιρινά - ξύπνησα λίγο πιο νωρίς από οποιοδήποτε άλλο.  Κι ενώ άνοιγα τις μπαλκονόπορτες ώστε να μπει μέσα στο σπίτι ο φρέσκος, λουλουδιαστός αέρας της εξοχής, συνάντησα αυτή την εικόνα!  Δεν περιγράφεται με λόγια!  Όποιες λέξεις να χρησιμοποιηθούν, όσες παρομοιώσεις κι αν ειπωθούν, όποιος ποιητής προσπαθήσει να εξυμνήσει τα χρώματα και τα σχήματα που βλέπουν τα μάτια του, δεν θα μπορέσει ποτέ να περιγράψει με ακρίβεια αυτά που νιώθει η ψυχή, όταν βλέπει αυτές τις εικόνες!

Κι εκεί που το καλοκαιράκι περνάει ήρεμα και ηλιόλουστα, ζεστά και δροσερά με τα μπανάκια "να παίρνουν και να δίνουν", περνάω μία μέρα από το δωμάτιο του παιδιού και το ακούω να μιλάει μεγαλόφωνα.  

Ήρθε και αυτή η μέρα.... ή να πω η νύχτα καλύτερα! 

Κάθομαι μια βροχερή μέρα σαν την προχθεσινή και φαντάζομαι ότι, εάν ο Sting είχε γνωρίσει εμένα, αυτό το τραγούδι θα είχε το δικό μου σχήμα καρδιάς και όχι την ιστορία του τζογαδόρου που σκέφτηκε ότι θα ταίριαζε με τη συγκεκριμένη μουσική.  Τότε, σκέφθηκε να αφηγηθεί την ιστορία ενός χαρτοπαίκτη που δεν παίζει για να κερδίσει, αλλά γιατί προσπαθεί να καταλάβει κάτι·  μοιράζει τα χαρτιά για να βρει τη ιερή γεωμετρία της τύχης!  Που στο μυαλό του είναι ίσως κάποιο είδος μυστικιστικής λογικής!

Σαν της θάλασσας τα κύματα που πάνε κι έρχονται, έτσι είναι κι οι έρωτες! 

Εκεί που το αεράκι της θάλασσας σου "χαϊδεύει" τα μαλλιά μαζί με τα μυαλά σου και όπως στέκεσαι και ατενίζεις το λαμπρό σου μέλλον να υποτάσσεται μπροστά σου, έρχεται μια ξαφνική καταιγίδα την ώρα που δεν το περιμένεις, σηκώνει την άμμο της ακρογιαλιάς και σε μια στιγμή όλα θολώνουν.  Τα ξάστερα σχέδιά σου και τα ολοφάνερα όνειρά σου κατακρημνίζονται με ένα ελαφρύ σπρώξιμο της μοίρας!  Και από λαμπερά και κατάλευκα παίρνουν ένα ακαθόριστο γκρι χρώμα.  Αναμεμειγμένο με λίγο blue-marine, έτσι λίγο για να μην πλήττεις.  Και όταν, μετά από τη διαβάθμιση όλων των αποχρώσεων της χρωματικής παλέτας ξεθωριάζουν τα χρώματα και αχνοφαίνεται το διάφανο ξανά, έχουν εξαφανιστεί κι όλα τα υπόλοιπα.  Σαν να μην υπήρξαν ποτέ!  Γίναν  το τελευταίο χαμόγελο ενός κομμένου λουλουδιού!

Περάσανε χρόνια μοναξιάς από πάνω μου.  Πέρασαν και δεν ακούμπησαν!  Υπήρχε λόγος που όλα αυτά τα χρόνια απομόνωσης δεν μου φάνηκαν πολλά.  Κοιτούσα γύρω και δεν έβλεπα ελπίδα.  Δεν αντίκρυζα κάποιον που να ξεχωρίζει από τους άλλους.  Όλοι ήταν ίδιοι κι απαράλλαχτοι.  Βουτηγμένοι στο ίδιο καζάνι και βγαλμένοι απ' το ίδιο εργοστάσιο, να εξαντλούν την υπομονή και τη θέλησή σου!  Δεν γινόταν να ασχολούμαι με "μοντέλα" που έχουν επανέλθει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις.  Και να μοιάζουν με αντίγραφα του κύριου Smith από το Matrix!  Μην πω και χειρότερα!