Έψαχνα ένα μαγιό και ξεκίνησα κάπως αργά για να πάω στο κέντρο της Αίγινας.  Ήθελα να είμαι εκεί μια κανονική ώρα και όχι πολύ νωρίς το πρωί που πηγαίνω συνήθως, γιατί για να βρω αυτό που έψαχνα έπρεπε τα εμπορικά καταστήματα να είναι ανοιχτά, τα οποία ως γνωστόν αυτή την εποχή έχουν και εκπτώσεις.

Σήμερα πήγα στο σουπερ-μάρκετ στη Σουβάλα, ακριβώς μπροστά στο λιμάνι.  Πήρα έναν άλλο δρόμο, έτσι περισσότερο για να τραβήξω τη διαδρομή από άλλη σκοπιά!

Πήγαμε στο νησί.  Φτάσαμε στους Αγίους της κοινότητος Βαθέος, στην βόρια πλευρά του νησιού της Αιγίνης.  Ιστορικό νησί η Αίγινα, κοσμοπολίτικο αυτή τη στιγμή όπως ήταν και κάποτε και πολύ-πολύ κοντά στον Πειραιά.  Δηλαδή, εκεί που βρίσκεσαι στον Λουμίδη - στην οδό Τσαμαδού & Γούναρη γωνία - να ψωνίζεις τα καφεδάκια σου - όπως είπαμε και τις προάλλες, σου έρχεται η θαλασσινή αύρα από το λιμάνι του Πειραιά που είναι ένα βήμα μακριά από εκείνο το σημείο και ξαφνικά σου γεννάται η επιθυμία να "πεταχτείς" στο λιμάνι και να πάρεις όποιο καράβι βρεις μπροστά σου.  Και στο συγκεκριμένο σημείο, τα καράβια που θα συναντήσεις θα είναι αυτά που φεύγουν για Αίγινα, Μέθανα, Πόρο και Αγκίστρι.  "Βουτάς" ένα, όποιο είναι εκείνη την ώρα στο λιμάνι και ταξιδεύεις σε μέρη μαγικά κι ονειρεμένα!  Έτσι, χωρίς κανέναν λόγο και καμιάν αιτία.  Απλά επειδή σου την "έδωσε" ο θόρυβος της πόλης, το καυσαέριο και η αποπνικτική ζέστη.  Τώρα σε  λίγες μέρες, θα κάνει λέει καύσωνα.  Η πιο μεγάλη ζέστη θα χτυπήσει την ημέρα που θα χρειαστεί να επιστρέψω, για πολύ λίγο στην Αθήνα.  

Όπου να 'ναι κοντοζυγώνει η καλοκαιρινή έξοδος των ηλιόλουστων, "καυτών" διακοπών!  Έρχεται η ώρα που θα πάμε στο νησί για να κάνουμε τις βουτιές μας και τις απλωτές μας και να χορτάσουμε ξεκούραση, ήλιο, αντηλιακά και γαλαζοπράσινα νερά κυματώδη ή ήρεμα!

Είχα πάει σήμερα για μάθημα.  Στη σχολή μου, που βρίσκεται στο τέρμα της οδού Αραπάκη, στην Καλλιθέα.  Στα διαλείμματα, έβγαινα έξω από το κτίριο να πάρω λίγο αέρα.  Λίγα βήματα προς την οδό Χαροκόπου, που έχει πάρει το όνομά της από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο ή το αντίστροφο, ήταν αυτό το πανέμορφο πάρκο.

Μετά από πολύ ψάξιμο στο διαδίκτυο και σε φυσικά καταστήματα, κάποια στιγμή, βρήκα ένα στυλό που έψαχνα στη Νέα Σμύρνη.  Σε κάποιο, απομακρυσμένο από την κεντρική αγορά της πόλης, παλιό και καλό βιβλιοπωλείο-χαρτοπωλείο της περιοχής, που δε βρισκόταν μέσα στα "φώτα" της πολυκοσμίας, τελικά βρήκα αυτό που έψαχνα!

Πρόκειται για το Ngt Global Food and Snacks, στον Πειραιά. 

Πολύ ωραία περάσαμε εκεί, πριν από δύο μέρες και θα το εξηγήσω.  Πήγαμε σε παρτάκι δίπλα στο κύμα, χωρίς φωτιές ακόμα αφού φυσούσε και πάρα πολύ.  Αυτό από τη μία μεριά ήταν θεάρεστο γιατί η παραλία δεν είχε πολύ κόσμο.  Δεν έκανε ζέστη οπότε δεν πήγαν πολλοί για μπάνιο, αλλά και η απογευματινή ώρα που "σκάσαμε" μύτη μας βοήθησε να βρούμε άνετα μεγάλο τραπέζι να κάτσουμε και να αράξουμε, χωρίς ο χώρος να είναι ασφυκτικά περιορισμένος από τον πολύ πληθυσμό.

Καλά, δεν πήγαμε και για βόλτα.  Απλά, έτυχε να περνάμε από εκεί.  Κι όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα κάθισα να "χαζέψω" τα αρχαία.  Κι εκεί που τα χάζευα, άκουσα τον ήχο του νερού να "περνάει" κάτω από τα πόδια μου και παραξενεύτηκα.  Έσκυψα λίγο πιο πολύ μήπως καταλάβω από που ερχόταν.  Πήγα αριστερά, πήγα και δεξιά και τελικά το βρήκα.  Από κάποιο "ανοιχτό" σημείο των μερικώς σπασμένων αρχαίων περνούσαν νερά, τα οποία δεν ξέρω από που έρχονταν, αλλά έκαναν αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο της ροής των υδάτων που εκδηλώνεται συνήθως από ρυάκια στο χωριό. 

Από εκεί που κατοικούσα παλιά, στον Άγιο Γεώργιο της Νίκαιας, λίγο παρακάτω είναι και μια άλλη πλατεία της περιοχής.  Η πλατεία του Αγίου Νικολάου της Νίκαιας.  Κι αυτή γνωστή και ξακουστή πλατεία της περιοχής, αφού ήταν το σημείο που "έκοβε" την οδό Παναγή Τσαλδάρη πολλά χρόνια πριν γίνει πεζόδρομος.  Από τη στιγμή εκείνη τα αυτοκίνητα σταμάτησαν να διασχίζουν την οδό, τα περισσότερα καταστήματα που ήταν αραδιασμένα στη σειρά έκλεισαν και η αγορά της περιοχής "πέθανε".

Είχαμε πολύ καιρό να πάμε μία εκδρομή.  Έτσι μαζευτήκαμε μερικές οικογένειες και είπαμε να το "κάψουμε" κυρ Στέφανε!!!

Όταν κάνεις τον περίπατό σου σε όλη αυτή την ευρύτερη περιοχή του Μοναστηρακίου - της Πλάκας - του Θησείου, υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα να δεις, τόσα αρχαία, τόσα κτίσματα, τόσες ομορφιές, τόσες ιστορίες που αξίζει τον κόπο να τις "πιάσεις" μία-μία και να τις εξερευνήσεις σε βάθος.  Περνώντας από δίπλα τους, θα σου έρθει η επιθυμία να σταθείς σε κάθε μια από αυτές, ώστε να προλάβεις να τις "κοιτάξεις" και να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς για αυτές.