Πήγαμε στο νησί. Φτάσαμε στους Αγίους της κοινότητος Βαθέος, στην βόρια πλευρά του νησιού της Αιγίνης. Ιστορικό νησί η Αίγινα, κοσμοπολίτικο αυτή τη στιγμή όπως ήταν και κάποτε και πολύ-πολύ κοντά στον Πειραιά. Δηλαδή, εκεί που βρίσκεσαι στον Λουμίδη - στην οδό Τσαμαδού & Γούναρη γωνία - να ψωνίζεις τα καφεδάκια σου - όπως είπαμε και τις προάλλες, σου έρχεται η θαλασσινή αύρα από το λιμάνι του Πειραιά που είναι ένα βήμα μακριά από εκείνο το σημείο και ξαφνικά σου γεννάται η επιθυμία να "πεταχτείς" στο λιμάνι και να πάρεις όποιο καράβι βρεις μπροστά σου. Και στο συγκεκριμένο σημείο, τα καράβια που θα συναντήσεις θα είναι αυτά που φεύγουν για Αίγινα, Μέθανα, Πόρο και Αγκίστρι. "Βουτάς" ένα, όποιο είναι εκείνη την ώρα στο λιμάνι και ταξιδεύεις σε μέρη μαγικά κι ονειρεμένα! Έτσι, χωρίς κανέναν λόγο και καμιάν αιτία. Απλά επειδή σου την "έδωσε" ο θόρυβος της πόλης, το καυσαέριο και η αποπνικτική ζέστη. Τώρα σε λίγες μέρες, θα κάνει λέει καύσωνα. Η πιο μεγάλη ζέστη θα χτυπήσει την ημέρα που θα χρειαστεί να επιστρέψω, για πολύ λίγο στην Αθήνα.
Δεν πειράζει όμως. Γιατί θα κάνω τις δουλειές μου και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα επιστρέψω στο νησί. Και θα πάω στο κολπάκι που κάνω πολλά χρόνια μπάνιο και που από κάτι οικογενειακές φωτογραφίες που είχα μικρή, ήταν γραφτό να το ξανασυναντήσω και μεγάλη. Στις φωτογραφίες αυτές φαίνεται ότι σε κάποιες διακοπές, εγώ και ο αδελφός μου είχαμε κολυμπήσει σαν παιδιά στο ίδιο ακριβώς σημείο. Ένας μικρός κόλπος, στην περιοχή των Αγίων στο Βαθύ. Μια περιοχή που είναι χτισμένη με εξοχικά σπίτια. Οι μόνιμοι κάτοικοι έχουν σπίτια στο μέσον του νησιού. Τα παραθαλάσσια οικόπεδα που είχαν στην κατοχή τους είναι πουλημένα στους παραθεριστές. Εκείνοι με τη σειρά τους έφτιαξαν κατοικίες για να κάνουν τις διακοπές τους το καλοκαίρι ή όποια άλλη εποχή του χρόνου το επισκέπτονται. Για την ακρίβεια, περιεργώ που τα καλύτερα σημεία του νησιού, που θεωρούνται πάντα όσα είναι κοντά στη θάλασσα, τα πούλησαν σε άλλους και δεν τα κράτησαν για τους εαυτούς τους. Έχω γνωρίσει αρκετούς ντόπιους, οι οποίοι δεν ενθουσιάζονται καθόλου με την ιδέα του μπάνιου στη θάλασσα. Ίσως, δεν ήταν γεννημένοι νησιώτες, παρ' όλο που γεννήθηκαν σε νησί!
Οι Άγιοι είναι μια αμφιθεατρική περιοχή, που στα χαμηλότερα σημεία της βρέχεται από τη θάλασσα και στα υψηλότερα "φιλιέται" με τα πευκοδάση που είναι διάσπαρτα σε όλη την βορινή πλευρά του νησιού. Γιατί στη νότια, τα πράγματα είναι λίγο πιο "καραφλά"! Στην περιοχή υπάρχει μπόλικο οξυγόνο, πολλά κολπάκια που μπορείς να κάνεις το μπάνιο σου ανενόχλητος από τα μεγάλα πλήθη, εκκλησάκια και μια μεγαλύτερη εκκλησία για να προσεύχεσαι να πάνε όλα καλά και κάποια διάσπαρτα, μικρά ταβερνάκια που μπορείς να κάτσεις και να απολαύσεις τη θέα της θάλασσας και την αύρα του βουνού.
Είναι ήσυχη περιοχή και ενδείκνυται για περιπάτους με τα πόδια, τα απογεύματα που έχει "πέσει" ο ήλιος! Δεν περνάνε πολλά αυτοκίνητα και είναι κατάλληλος για όσους έχουν κατοικίδια που πρέπει να τα βγάλουν βόλτα!
Αλλά, να σας πω εγώ που ξέρω, η περιοχή είναι καλύτερη το φθινόπωρο ακόμα και τον χειμώνα, που ο πολύς κόσμος έχει φύγει και οι βροχές έχουν αρχίσει να δροσίζουν το έδαφος. Έτσι αναδύεται η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος μαζί και της βλάστησης κι όλα έχουν μια φθινοπωρινή, μελαγχολική όψη που σε εμπνέει να μπεις μες το δάσος και να ψάξεις ακόμα και τον χαμένο θησαυρό, που είχες ακούσει ότι υπήρχε από παιδί!
Πολλά μέρη, είναι πολύ καλύτερα από την Αθήνα και πιο ειδυλλιακά από την πολυκοσμία και τις πολυτέλειες. Για να νιώσεις άνθρωπος, να γειωθείς και να γίνεις ένα με την φύση. Να καταλάβεις τί σημαίνει να είσαι μέρος ενός κόσμου που τείνει να εξαλειφθεί. Και να απολαύσεις τις πραγματικές χαρές της ζωής! Όπως, ένα δειλινό δίπλα στη θάλασσα, μια πεζοπορία στο βουνό, ένα καλοκαιρινό μπάνιο ή ακόμα κι ένα παράφωνο τραγούδι από τα χείλη που αγαπάς!
Ας κρατήσουμε χαμηλό προφίλ κι ας δούμε τις μικρές απολαύσεις σαν μια πολυτέλεια που ακουμπά την καρδιά μας.
Και πού ξέρεις; Ίσως, με αυτόν τον τρόπο, οι στιγμές ευτυχίας να αυξάνονται και να πληθαίνουν!
Add comment
Comments