Έψαχνα ένα μαγιό και ξεκίνησα κάπως αργά για να πάω στο κέντρο της Αίγινας. Ήθελα να είμαι εκεί μια κανονική ώρα και όχι πολύ νωρίς το πρωί που πηγαίνω συνήθως, γιατί για να βρω αυτό που έψαχνα έπρεπε τα εμπορικά καταστήματα να είναι ανοιχτά, τα οποία ως γνωστόν αυτή την εποχή έχουν και εκπτώσεις.
Η αλήθεια είναι ότι δεν γύρευα ακριβώς κάτι με μειωμένη τιμή. Ήθελα να αγοράσω ένα μαγιό, πιθανόν παλιό σχέδιο (αλλά εγώ τώρα το είδα), και πίστευα ότι θα είχε ξεμείνει σε κανά κατάστημα στην Αίγινα, αφού σχεδόν όλοι οι ντόπιοι ψωνίζουν από τον Πειραιά.
Φρούδες ελπίδες, όμως! Την βόλτα μου την έκανα βέβαια, τα ψιλοψώνια μου τα πραγματοποίησα από την άλλη πλευρά, χωρίς όμως να πετύχω τον πρωταρχικό μου στόχο ο οποίος ήταν να βρω αυτό που έψαχνα.
Τέλος πάντων!!! Τέλος καλό όλα καλά!
Εκκίνησε ο Εβραίος να πάει στο παζάρι κι ήταν η μέρα Σάββατο!
Πολύ ζέστη είχε και προβλέπεται πολύ περισσότερη τις επόμενες μέρες. Δυστυχώς, ήταν κάτι που δεν μπορούσε να περιμένει γιατί το παλιό μου μαγιό έχει γίνει σαν λάστιχο και κάποια καινούρια που έχω πάρει δεν με βολεύουν καθόλου.
Στο τέλος των εργασιών και λίγο πριν πάρω τον δρόμο του γυρισμού για το σπίτι, έχοντας χρόνο, αποφάσισα να κάτσω σε μια καφετέρια μπροστά στο λιμάνι της Αίγινας. Συνήθως δεν προτιμώ πολυσύχναστα και τουριστικά μέρη, αλλά αυτή τη φορά είπα να κάνω μια εξαίρεση, αφ' ενός γιατί έχω βάλει στόχο να τα επισκεφθώ όλα αυτό το καλοκαίρι και αφ' ετέρου για να κάνω τη διαφορά!
Αφού κατηφόρισα στον παραλιακό δρόμο που είναι όλα τα μαγαζιά, κάθισα στο πρώτο που βρήκα μπροστά μου. Και αυτό έτυχε να είναι μια καφετέρια με το όνομα "Οινόη". Πολύ ωραίο μαγαζί, με καναπεδάκια και με κανονικά τραπέζια με καρέκλες. Ανεβάζοντας το βλέμμα, αντί για τον ήλιο βλέπεις στημένες αρκετές ομπρέλες ώστε να μπορείς να κάτσεις άνετα υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, χωρίς να ζεσταίνεσαι ή να βρέχεσαι.
Το μαγαζί σχεδόν άδειο, γιατί εκείνη την ώρα που πήγα συνήθως οι κανονικοί άνθρωποι πηγαίνουν για φαγητό και όχι για καφέ. Άλλωστε όπως προείπα, έκανε πολύ ζέστη και απ' ότι κατάλαβα στο τέλος όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι εκτός από εμένα, κάθονταν στον εσωτερικό χώρο των καταστημάτων εστίασης, που λειτουργεί και air condition, ώστε να την "περνάνε" μπέικα και όχι καταϊδρωμένοι όπως εγώ!
Το όνομά του το μαγαζί το πήρε μάλλον από την δύστροπη και αλαζονική Πυγμαία γυναίκα, την οποία η θεά Ήρα μεταμόρφωσε σε πουλί γερανό. Εκείνη με τη σειρά της, - αφού γέννησε -, έστω και σ' αυτήν την μορφή, λέγεται ότι πετούσε συνεχώς πάνω από το παλιό της σπίτι για να βλέπει το παιδί της.
Παρήγγειλα έναν cafe latte, ο οποίος ήταν καταπληκτικός και συνοδευόταν από το κλασικό μπισκοτάκι που σερβίρουν συνήθως οι καφετέριες μαζί με τον καφέ. Ένα μπουκάλι νερό ευτυχώς, γιατί με την δίψα που είχα, θα έπινα ολόκληρο ποτάμι!
Αλλά ο χώρος έχει πρόχειρο φαγητό, (club sandwich - ομελέτες και τα σχετικά) τα οποία κατασκευάζει με μεγάλη επιτυχία, όπως επίσης και το βραδάκι μεταμορφώνεται σε ποτάδικο και μπορείς να πιείς ένα χαλαρό κόκτειλ, βλέποντας το κύμα να σε χαιρετάει και κοιτώντας την περαντζάδα που γίνεται απ' όλον τον κόσμο που βολτάρει συνεχώς, τέτοια εποχή!
Οι υπάλληλοι εξυπηρετικότατοι και ευγενέστατοι!!!
Την επόμενη φορά, εάν κάνει τόση ζέστη, φυσικά θα κάτσω μέσα στο μαγαζί!
Και όταν θα τελειώσω με όλα τα υπόλοιπα μαγαζιά, θα ξαναπεράσω για ένα τελευταίο καφεδάκι πριν φύγω απ' το νησί!
Μου άφησε πολύ ωραία εντύπωση!!!
Add comment
Comments