Εψές, στο λιμάνι της Αγίας Μαρίνας στην Αίγινα, είχε προγραμματιστεί συναυλία με τραγούδια από τον ελληνικό κινηματογράφο.
Μετά από συνεχόμενες μέρες εμβαπτισμάτων στα θαλάσσια, αλμυρά νερά, ήταν ευκαιρία να δούμε κι ένα μουσικό θέαμα! Έτσι και πήγαμε!
Το σύνολο απαρτίζονταν από ένα μπουζούκι, μία κιθάρα, ένα μπάσο, πλήκτρα και τέσσερις φωνές. Οι τραγουδιστές ήταν δύο, αλλά τραγούδησαν κι άλλοι δύο από τους μουσικούς, οι οποίοι ήταν πάρα πολύ καλοί επίσης!
Ευτυχώς, φτάσαμε εγκαίρως και βρήκαμε κάποιες άδειες καρέκλες. Γιατί όσο περνούσε η ώρα οι θέσεις γέμιζαν, όπως επίσης και ο χώρος. Στο λιμάνι, μετά την αναδιαμόρφωσή του, έχουν φτιαχτεί σκαλάκια στην άκρη της προβλήτας τα οποία σε μια τέτοια περίσταση μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως κερκίδες, όπως κι έγινε!
Θα έπρεπε να σας ενημερώσω νωρίτερα βέβαια, ώστε όποιος βρισκόταν στο νησί να μπορούσε να πάει κι εκείνος στο δρώμενο αυτό, αλλά το έμαθα κι εγώ σχεδόν τελευταία στιγμή.
Κάλλιο αργά, παρά αργότερα! Το πιθανότερο είναι ότι αυτό το σχήμα θα "παίξει" και του χρόνου. Οπότε η ευκαιρία θα υπάρξει ξανά, ώστε να απολαύσετε το μουσικό αυτό γεγονός κι εσείς που δεν το είδατε φέτος!
Οι "εργάτες" της τέχνης, πιστοί στο ραντεβού τους, ξεκίνησαν με μια πολύ μικρή καθυστέρηση χρόνου και αποζημίωσαν το κοινό με το πλούσιο και εκτενές πρόγραμμά τους, όπως επίσης και με το μπρίο, την καλή τους διάθεση και την καλλιτεχνική τους αρτιότητα! Η ροή των τραγουδιών - τοποθετημένων στη σωστή σειρά μεταξύ τους - καταλλήλως "πυκνή", ώστε να μην αφήνει το κοινό να χαλαρώσει και να αφεθεί στην ηρεμία του παφλασμού των κυμάτων! Η ανταλλαγή πειραγμάτων και αστεϊσμών μεταξύ των μουσικών λειτούργησε ως ενωτικός "διάδρομος" των μινόρε προς τα ματζόρε!
Θυμηθήκαμε ταινίες, πρωταγωνιστές, ιστορίες αγάπης - μίσους και πάθους, δράματα και κωμωδίες, καλοκαίρια και χειμώνες, καλούς, κακούς και άσχημους και όλ' αυτά μπροστά στη θάλασσα και μέσα στο αγέρι που δρούσε πυροσβεστικά στις καμένες μας καρδιές! Το μόνο που έλειπε ήταν η πορτοκαλί εσάρπα στο χέρι της Καρακάση, να την ανεμίζει δεξιά κι αριστερά τραγουδώντας το "Τόσα Καλοκαίρια", μου χαν φύγει από τα χέρια...... τόσα καλοκαίρια, που δεν σ' αγαπούσα!!!
Το κοινό ξεσηκώθηκε από τα τραγούδια - που τα περισσότερα τα ξέραμε απ' έξω κι ανακατωτά - χόρεψε και διασκέδασε με αρωγούς τους νέους, οι οποίοι "έσερναν" στον χορό τους γονείς τους ή ακόμα και τους παππούδες τους! Ο κ. Πετράκης δε, προφανώς μεράκλωσε κι ο ίδιος κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της οποίας με εφηβική ορμή ξεκίνησε τον χορό και παρέσυρε κι ανθρώπους από το κοινό μαζί του!!!
Ο καθένας ξεχωριστά κι όλοι μαζί παρέα, ήταν εκπληκτικοί! Ξεκινώντας από την frontwoman Ελένη Καρακάση με την ατελείωτη, καταιγιστική φωνάρα της που τα "σαρώνει" όλα στο πέρασμά της, τον frontman Παναγιώτη Πετράκη με την αρχοντική του εμφάνιση και την πολύπλευρη καλλιτεχνική του υπόσταση (ο οποίος δείχνει ότι έχει την ικανότητα και να "παίζει" τα τραγούδια που ερμηνεύει), τον Δημήτρη Τσινιδέλο με την "μαγκίτικη" και εν είδει παρωδίας - μερικές φορές - ερμηνεία του! Στα πλήκτρα ο καταπληκτικός και ολίγον jazz Παναγιώτης Παπαγεωργίου, τύπος και υπογραμμός ο μπασίστας του γκρουπ Γιάννης Γρυπαίος με το ηλεκτρικό του "εργαλείο" να τα "σπάει", όπως επίσης και ο Δημήτρης Κουφογιώργος με το μπουζουκάκι του και τις διπλοπενιές του, του οποίου τη δόξα ορεγόταν ο "σατανάς" Τσινιδέλος, περιμένοντάς τον στην γωνία να του τη "βουτήξει"!!!
Όλοι ήταν υπέροχοι! Μας διασκέδασαν, μας ταξίδεψαν με βάρκα τις μελωδίες τους πάνω σε κύματα και σε στεριές, μέσα σε θύελλες και σε μπουνάτσες και τους ευχαριστούμε γι' αυτό, αναμένοντας με "Υπομονή" την επόμενη φορά που θα μας "πιάσουν" απ' το χέρι και θα μας "προχωρήσουν" έναν μουσικό δρόμο παρακάτω, με τις καλλιτεχνικές τους επιλογές και δράσεις!
Thank you from the bottom & ντουγρού!
Add comment
Comments