Άλλη μια μέρα στην Αίγινα - από τις τελευταίες -, αφού τα "ψωμιά μας τελειώνουν" και οι διακοπές κοντεύουν να "ξεκληριστούν" όπως ολόκληροι λαοί μετά από επιδημία!
Έκανα τις δουλειές μου, αργότερα απ' ότι συνήθως και τελειώνοντάς τες, είπα να κάνω μια βόλτα στα σοκάκια αυτού του τόσο όμορφου νησιού!
Τί το ΄θελα; Μετά από λίγο χάθηκα! Ήξερα ότι σε κάποιο σημείο υπήρχε μια εκκλησία την οποία έψαχνα, έψαχνα και ξαναέψαχνα να βρω, αλλά τίποτα! Είχα χαθεί ολωσδιόλου!
Κάποια στιγμή όμως, περνώντας από κάποια στενά, συνάντησα τυχαία ένα αρκετά παλιό κτίριο, που μου φάνηκε σαν εκκλησία και είπα να μπω μέσα να δω τί είναι. Ήταν από την κάτω πλευρά του νοσοκομείου της Αίγινας με την ονομασία "Άγιος Διονύσιος" και ήταν το παρεκκλήσιο του νοσοκομείου, απ΄ ότι κατάλαβα εκ των υστέρων!
Το νοσοκομείο πολύ περιποιημένο, πιθανόν κατά μεγάλο μέρος ανακαινισμένο, αφού εκ πρώτης όψεως μοιάζει ότι δεν έχει καμία σχέση με τα νοσοκομεία της Αθήνας. Για την ακρίβεια, είναι νοσοκομείο που έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα απ' ότι διάβασα και λειτουργεί από πολύ παλιά, οπότε μόνο εξ' αιτίας κάποιας ανακαίνισης οφείλει την καθαρή και καινούρια του κατάσταση! Προτεραιότητα σ' αυτό το νοσοκομείο έχουν οι οικονομικά ασθενέστεροι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι και άνθρωποι που έμειναν μόνοι τους και χωρίς οικογένεια να τους φροντίζει. Το 1939 το Υπουργείο Υγείας απένειμε στο νοσοκομείο το «Χρυσοῦν Μετάλλιον» για την άψογη λειτουργία του.
Για την παρεκκλήσι αυτό όμως δεν βρήκα καμία πληροφορία, παρά μόνο ότι είναι του Αγίου Διονυσίου που είναι και ο πολιούχος του νησιού. Άσχετα, που όλοι θα νομίζαμε ότι ο πολιούχος του νησιού είναι ο Άγιος Νεκτάριος!
Το παρεκκλήσι έχει εκπληκτική δόμηση, λιτή σχεδόν μοναστηριακή! Επειδή δεν είμαι ειδικός, δεν μπορώ να σκεφτώ πότε θα χτίστηκε παρά μόνο να εικάσω ότι ίσως να είναι φτιαγμένο στα τέλη του 19ου αιώνα με αρχές του 20ου! Το κτίσμα στέκεται στο κέντρο ενός αρκετά μεγάλου προαύλιου χώρου. Γι' αυτόν τον λόγο προσελκύει αμέσως την προσοχή σου! Ο περιβάλλον χώρος είναι κενός και έχει την προτομή του ιατρού Γεώργιου Ξυδέα και γύρω γύρω λουλούδια και δέντρα!
Έχει τόση ησυχία, που άνετα εάν δεν έκανε ζέστη, θα καθόμουν σε ένα πεζουλάκι να διαβάσω ένα βιβλίο. Νομίζω ότι θα είναι πολύ ωραία το φθινόπωρο εκεί, αλλά θα έχω επιστρέψει στην Αθήνα τότε και δεν θα το δω!
Το μόνο κακό ήταν ότι το εκκλησάκι ήταν κλειστό! Θα μπορούσε να είναι ανοιχτό κάποιες ώρες, είτε για τους ασθενείς του νοσοκομείου, ή για τους περαστικούς σαν κι εμένα που θέλουν να το επισκεφθούν και να δουν το εσωτερικό του!
Τέλος πάντων! Μια πολύ ωραία βόλτα, για να δείτε κάτι διαφορετικό που σίγουρα θα δείτε εάν χαθείτε κι εσεί όπως κι εγώ στα σοκάκια της Αίγινας!
Add comment
Comments