"Έρημα" ανήλικα

Published on 15 March 2024 at 19:18

Προσπάθησα να μην γράψω γι' αυτά που συμβαίνουν αυτές τις μέρες.  Θα ήθελα να γράφω μόνο για θέματα συναισθημάτων και κοινωνικής συμπεριφοράς των ανθρώπων.  Για τη συναναστροφή μεταξύ τους.  Όχι για την επικαιρότητα.  Όμως, κάτι τέτοια γεγονότα δεν μπορούν να με αφήνουν παγερά αδιάφορη.  Δεν γίνεται να μην τα αναφέρεις, δε γίνεται να μην τα σκεφτείς εκατό φορές μέσα στη μέρα, δε γίνεται να μη φανταστείς ότι σε αυτή τη θέση θα μπορούσε να είναι το δικό σου παιδί.  Απλά, δεν γίνεται!


Μακάρι να υπήρχε μια τεράστια γομολάστιχα, που να έσβηνε όλες τις πληγές της ζωής, όλη τη σαπίλα που μας περιβάλλει και να συνεχίζαμε να ζούμε σ' έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο.  Γιατί κάτι τέτοιο να είναι απλά ένα όνειρο;  Δυστυχώς όμως δεν γίνεται έτσι.  Γίνεται αλλιώς!

Η δικαιοσύνη, λένε μερικοί, δεν είναι τελικά τυφλή.  Άλλοι πάλι, πως η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια.  Δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους!  Έτσι συμβαίνει και με τα ανήλικα παιδιά.  Τα ανήλικα δεν ευθύνονται για τίποτα απολύτως.  Δεν ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΛΟΓΗ.  Και όσοι δεν το ξέρουν ή κάνουν πως δεν το ξέρουν, είναι ανήθικοι και ανελέητοι.  Στις μικρές ηλικίες τα παιδάκια όλου του κόσμου είναι αβοήθητα, γι' αυτό έχουν εμάς τους γονείς τους από δίπλα.  Ο Θεός λέει, δεν προλάβαινε να τα κάνει όλα για να προστατεύσει όλα τα παιδάκια του κόσμου, γι' αυτό έφτιαξε τη μάνα.

Αυτά έχουν ειπωθεί αυτές τις μέρες.  Ότι, το 12χρονο πια κορίτσι, που βιάζονταν επανειλημμένως από διάφορους και από τον "ερωτευμένο" 53χρονο σιχαμερό Ρωμαίο, έκανε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ τη λάθος επιλογή στη ζωή του - να εκδίδεται δηλαδή - επειδή ζούσε σ' ένα οικογενειακό περιβάλλον ανέχειας, διάλυσης κι αδιαφορίας.  ΕΚΔΙΔΟΝΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ.  Δεν το παρέσυρε κανείς, γιατί ένα ανήλικο έχει φυσικά συνειδητή και ολοκληρωμένη σκέψη και κρίση, έχει αντιστάσεις, δεν παρασύρεται!  Όλα τα ανήλικα της χώρας μας είναι πιο έξυπνα πια, πιο εξελιγμένη γενιά, σου λέει!!!  Είναι ενήλικες από την κούνια τους.  Κούνια που τους κούναγε, όμως.  Με αυτά τα μυαλά, αλλά κυρίως με αυτές τις μαύρες ψυχές, δεν θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε σαν ανθρώπινο είδος.  Μόνο σαν κτηνώδες είδος, θα επιζήσουμε.  

Όταν κάνεις κάτι τόσο πραγματικά κακό και δόλιο - όπως το να αφαιρείς την αθωότητα ενός παιδιού -, το να το παραδέχεσαι και να δέχεσαι την τιμωρία σου, είναι αποδεκτό.  Δεν ξέρω εάν αυτό το λάθος μπορεί να συγχωρεθεί, αλλά άνθρωποι είμαστε και λάθη κάνουμε.  Το να κάνεις κάτι τέτοιο όμως και να προσπαθείς να ρίξεις τη δική σου ντροπή, τη δική σου ευθύνη και αναισχυντία στο θύμα για να γλιτώσεις όσο μπορείς το τομάρι σου είναι εξωφρενικό κι απίστευτα χαμερπές, άνανδρο και σιχαμερό.  Τόσο πολύ που εάν υπήρχε ντροπιόμετρο θα είχε σπάσει τόσο απότομα που το ωστικό του κύμα θα είχε παρασύρει μαζί του όλα τα "σκουλήκια" της κοινωνίας.   

Νιώθεις τέτοια ανατριχίλα απέναντι στην απεγνωσμένη προσπάθεια να "βγάλουν λάδι" τον προαγωγό και βιαστή και λίγο παραπάνω όταν έχεις παιδιά και σκέφτεσαι ότι στη θέση αυτού του τυραννισμένου παιδιού, θα μπορούσε να είναι το δικό σου.  

Γίνεται μια τεράστια επιχείρηση συγκάλυψης, που ο απλός κοσμάκης, - όχλο μας λένε μερικοί υποτιμώντας και παρερμηνεύοντας σκοπίμως τις ενέργειές μας -, ξεσηκώνεται και διαμαρτύρεται με οργή γιατί το παράδοξο και απροκάλυπτα προκλητικό δεν μπορεί να το αντέξει στο πετσί του!  Δεν γίνεται πια να θυματοποιείται ο θύτης και να τιμωρείται τελικά το θύμα! 

Προβάλλονται μετά απ' αυτά τα χάλια, διάφοροι ιθύνοντες στα κανάλια, για να μαζέψουν τ' αμάζευτα. 

Ποιος θα μαζέψει αυτή την ψυχή του μικρού κοριτσιού που έχει γίνει κομμάτια;  Άραγε θα μπορέσει ποτέ να ξεχάσει και να προχωρήσει, να χαρεί και να γίνει κι αυτό κάποιες στιγμές ευτυχισμένο;  Όταν από το ξεκίνημα σχεδόν της ζωής του έχει υποστεί τέτοια βλάβη και τόσο μεγάλη φθορά στην ψυχούλα του, πως θα μπορέσει κάποια στιγμή να ανακάμψει;  Ποιος θα το βοηθήσει;  Πως θα σβηστούν απ' το μυαλό του τόσα κτήνη που πέρασαν από πάνω του για λίγα χρήματα;  Το ξέρουμε όλοι ότι δεν είναι το μόνο παιδί που έχει υποστεί όλ' αυτά κι ότι υπάρχουν κι άλλα.  Για τα οποία δεν θα μάθουμε ποτέ τίποτα.  Κρίμα είναι όμως κι αυτό το παιδί.   Κι ας μην έχει μπάρμπα στην Κορώνη κι ας προέρχεται απ' τη φτωχολογιά, δεν πρέπει να προστατευτεί κάπως;  Πρέπει να προστατεύονται μόνο τα απαθή κτήνη με το χοντρόπετσο τομάρι τους;

Λίγη ανθρωπιά πια, λίγη ντομπροσύνη και λίγη τιμιότητα ας μπορέσει να χωρέσει στο μυαλό και την καρδιά μας.  Για να μην ξαναγίνουν τέτοια έκτροπα, για να μην ξαναπονέσουν κι άλλα παιδάκια.  Για να μπορούν τα παιδάκια ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ να χαίρονται την παιδική τους ηλικία και να ΜΕΝΟΥΝ ΠΑΙΔΑΚΙΑ για όσο περισσότερο μπορούν!  

Add comment

Comments

There are no comments yet.