Σαν της θάλασσας τα κύματα που πάνε κι έρχονται, έτσι είναι κι οι έρωτες!
Πάνε κι έρχονται κι αυτοί!
Άλλες φορές, σαν αφρίζοντα νερά που χτυπούν με μανία τα βράχια κι άλλες φορές απαλά, προσπαθώντας να τα εξευμενίσουν για το κακό που τους έκαναν! Μερικές φορές προσποιούνται πως έρχονται ορμητικά κατά πάνω σου και σου "κόβουν" την ανάσα! Τρέμουνε τα πόδια σου και χάνεται η λαλιά σου! Κι εκεί που νομίζεις ότι θα σε πνίξουν τα νερά και δεν θα μπορείς να κάνεις ούτε βήμα, χωρίς προειδοποίηση αυτά αποτραβιούνται και μένεις με την επιθυμία σου να κορυφώνεται χωρίς τελειωμό , ενώ η ελπίδα αντί να εκπληρωθεί θάβεται στο νεκροταφείο των ξεχασμένων συναισθημάτων! Η αναμονή σε "σκοτώνει" και όσο το αντικείμενο του πόθου σου απομακρύνεται, γίνεται ακόμα πιο θελκτικό!!! Το άπιαστο και το απόμακρο μεγεθύνουν τόσο πολύ όλες σου τις επιθυμίες που νομίζεις ότι το κεφάλι και η καρδιά σου θα "σκάσουν" σαν το ηφαίστειο του Βεζούβιου! Κάποιες φορές σου αφήνεται η εντύπωση ότι ο έρωτας θα σε πλησιάσει κι εκεί είναι που "γελάν και τα μουστάκια σου"! Την ώρα όμως που κοντοζυγώνει η στιγμή να σε βουτήξει από τα μαλλιά, να σε πιάσει απ' τον λαιμό ερωτικά και να σε τρελάνει στα φιλιά, κάνει ένα βήμα πίσω! Λάθος, όχι μόνο ένα! Έρχεται ένα βήμα κοντά και μετά φεύγει δέκα βήματα πίσω. Ξεμακραίνει όχι μόνο το σώμα αλλά και η ιδέα! Τότε είναι που ξεκινούν τα χρονικά όρια και τα προγράμματα.
Υποκρίνεται τάχα πως σε ξέχασε και ξαφνικά κι απότομα μια μέρα από το πουθενά, σε ξαναθυμήθηκε! Και είπε να σε πάρει ένα τηλέφωνο. Να σε ρωτήσει γιατί έκανες την κλήση και τί ήθελες από τη ζωή του. Φυσικά, μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα, όλα αυτά μπορεί να μην έχουν κανένα νόημα πια. Μπορεί αυτή η χρονική απόσταση να δηλώνει μια άρνηση, από μόνη της. Υπάρχει και χιλιομετρική απόσταση, εκ των πραγμάτων. Ο πληθυντικός αριθμός ευγενείας - σαν μικρό ζιζάνιο-, "καταπίνει" όσες προσπάθειες έγιναν για να δημιουργηθεί μεγαλύτερη οικειότητα. Η βιαστική φωνή, δεν αφήνει περιθώρια για διάλογο και άλλες ερωτήσεις. Είναι όλα αποφασισμένα από κάποιον άλλον. Τίποτα από σένα! Με αυτά τα δεδομένα, δεν σου επιτρέπεται να κάνεις καμία άλλη κίνηση, ακόμα και να θες. Η απόσταση μεγάλη, εκτός Ελλάδος! Για όλο το καλοκαίρι! "Θα τα πούμε από του χρόνου"! Αυτή ήταν η τελική ατάκα. Το "του χρόνου" όμως, είναι πολύ μακριά από το τώρα! Το φθινόπωρο μάλλον ήταν το σωστό. Υποψιάζομαι ότι δεν εννοούσε το 2026!!! Ελπίζω τουλάχιστον να μην έχει φύγει μετανάστης! Δεν μπορώ να ξέρω εάν όλα αυτά είναι απλώς δικαιολογίες ή η αλήθεια.
Με ενημέρωσαν, ότι η περίπτωσή του μπορεί χρονικά να εξελιχθεί κοντά στα Χριστούγεννα και μπορεί να ολοκληρωθεί ακόμα και μέχρι το επόμενο Πάσχα! Με συμβούλεψαν αυτό το καλοκαίρι να ξεκουραστώ, να χαλαρώσω, να γίνω σαν καινούρια και το φθινόπωρο να επιστρέψω δυναμικά και ομορφότερη από ποτέ για να τον κατακτήσω!!! Υπομονή μόνο θα χρειαστεί, γιατί πρόκειται για απόρθητο, απροσπέλαστο φρούριο! Πρόκειται για άνθρωπο αρματωμένο σαν αστακό και ντυμένο με χίλιες πανοπλίες. Το βάρος των οποίων δεν τον αφήνουν ούτε να μιλήσει ελεύθερα, ούτε να εκφράσει "καθαρά" αυτά που σκέφτεται!
Ίσως αυτά που αποτέλεσαν τα θετικά στοιχεία για αυτή μου την προτίμηση, να δημιουργούν - αυτά τα ίδια - την τόσο σκεπτόμενη αντίδρασή του. Κάπου διάβασα, ότι οι ευαίσθητοι άνθρωποι, σκέπτονται πολύ την επόμενη κίνησή τους, περισσότερο για να είναι αυτή σκηνοθετημένη με τέτοιο τρόπο, ώστε ο τελικός δέκτης να μην νιώσει μειωμένος και λυπημένος. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν μπορεί να αποφευχθεί. Η αναμονή είναι ένα βήμα πριν από την άρνηση! Πριν από τη λήθη!
Τί τα 'θελα τα μπικουτί;;; Τί τους ήθελα τους έρωτες;;;; Να περάσουν λίγα χρόνια, να μπω σε γηροκομείο και να γλιτώσω απ' όλ' αυτά!!!! Απεταξάμην! Γεγονός βέβαια είναι ότι η ψυχή "πετάει", επιθυμεί, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει έρωτας, ούτε στα χρόνια της χολέρας αλλά ούτε και τώρα! Τί παιδεμός και τί ψυχοφθόρα διαδικασία!!! Να περιμένεις μια καλή κουβέντα, μια ζεστή φωνή να σου μιλήσει και να πείτε δυο κουβέντες και να πέφτεις συνεχώς πάνω σε "τοίχο", σε αδιευκρίνιστες συμπεριφορές και σε γενικευμένες απαντήσεις! Να καρτερείς να γίνει μια μικρή παύση, να πεις κι εσύ καμιά κουβέντα κι αυτό να μην συμβαίνει ποτέ! Και να μένουν τα λόγια μέσα στο μυαλό, να θέλουν να ξεχειλίσουν οι ήχοι μέσα απ' το δικό σου στόμα για να φτάσουν στον στόχο κι αυτός να κλείνει βιαστικά το τηλέφωνο για να μην αφήσει να σου "ξεφύγει" τίποτα που δεν πρέπει. Τίποτα που θα μετανιώσεις. Και κάπως έτσι αρχίζει κάποιος άλλος να αποφασίζει για σένα. Και κάπου δεν σου αρέσει κιόλας!
Μας έχει "κόψει" την όρεξη (το μόνο καλό), τώρα μας "έκοψε" και τον βήχα! Δεν μπορούμε ούτε να "κουνηθούμε" ούτε να αντιδράσουμε!!!
Θα επανέλθω όμως δριμύτερη, αποφασισμένη και απελευθερωμένη από κάθε είδους συναίσθημα! Σε λίγο καιρό θα το ξεχάσω, δεν μπορεί! Από την άλλη νομίζω ότι αυτό δεν θα γίνει τόσο εύκολα. Γιατί είδα κάτι που δεν είχα ξαναδεί. Γιατί με γοήτευσε αυτό που ήταν και όχι αυτό που φαινόταν! Για μερικές στιγμές δεν είχε τόσο οχυρωμένο τον εαυτό του και κάτι μπόρεσα να ξεκλέψω από κάποια χαραμάδα. Κάτι κατάφερα να ψυλλιαστώ! Και ήθελα να το αγγίξω και να δω και πιο μέσα. Μόνο που αυτό δεν θα γίνει τόσο εύκολα. Θα γίνει με πολύ κόπο, όπως πάντα! Τίποτα εύκολο για μένα! Τίποτα για δώρο! Έτσι!!
Τίποτα για να γουστάρουμε απλώς, χωρίς να κουραστούμε! Τίποτα ανώδυνο!
Χαθήκαμε στη μετάφραση! Πνιγήκαμε μέσα στα σαράντα κύματα και στις φουρτούνες της ζωής! Δεν πιστέψαμε πως θα γίνει κάτι καλό για μας και δεν θελήσαμε να ζήσουμε παρέα. Προτιμήσαμε την μοναξιά μας. Που είναι πιο ασφαλής, αλλά είναι κι αυτή κάτι! Απ' το τίποτα... Απ' το απόλυτο κενό...
Ας συνεχίσουμε από εκεί που είχαμε μείνει, λίγο πριν τον γνωρίσουμε! Λίγο πριν δούμε τις διαφορές του από τους άλλους. Λίγο πριν φανταστούμε τη ζωή μας μαζί του! Λίγο πριν ξανανιώσουμε ξανά άνθρωποι! Λίγο πριν ονειρευτούμε την αγκαλιά του!
Ας ξεκινήσουμε ξανά από το σημείο μηδέν κι ας σταματήσουμε να αναζητούμε λίγη παρέα! Ας μείνουμε μόνοι, ανάμεσα στους μόνους. Ας δεχτούμε την πραγματικότητα και την αλήθεια αυτού του κόσμου.... κι ας μην μας αρέσει και τόσο!!!
Δεν φαίνεται να υπάρχει άλλη λύση! Τα κύματα θα τα σκεπάσουν όλα, κάποια στιγμή!
Και δεν θα θυμάσαι τίποτα!
Απλά, θα νιώθεις ότι "έχασες" πολλά!
Add comment
Comments